Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ?

Ξερεις τι σκεφτομαι;
Φαντασου λεει, να μπορουσες
σε ολους αυτους που δηλητηριαζουν τη ζωη σου,
να τους κολουσες μια ταμπελα στη ραχη,
οπως αυτη που εχουν κολησει στα τσιγαρα.
:ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ
ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΑΣ" ...
Γελια που θα καναμε.....
Αυτη κι αν ηταν προειδοποιηση.......

***Αλκιονη Παπαδακη






Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ!!!!

Ολα τ' αγαπουσε αυτη.
Οτι υπηρχε γυρω της τ' αγαπουσε.
Τα πιατικα , τις κατσαρολες της,τα ξεσκονοπανα,τα πατακια.
Τιποτα στο σπιτικο της δεν εβρισκε αχρηστο η περιττο.
Τα'χε σκεπασει ολα μ'ενα πεπλο ολομεταξο,
που ξεκινουσε απ'την ψυχη της.
Τα'χε αρωματισει με την μυρωδια της
Και ειχε παντα την καγκελοπορτα ανοιχτη για να μπαινει κοσμος.
Γιατι της αρεσε η παρεα.
Και ηθελε να μοιραζεται την ομορφια του σπιτιου της.
Το χαιροταν!!
Κι ενα πρωι σηκωθηκε και δεν πιστευε στα ματια της!!
Ολοι οι φιλοξενουμενοι ειχαν αρχισει ομαδικα -για το καλο της- ειπαν
να στηνουν μια παρασταση.
-Τι παρασταση ?......ρωτησε δειλα.........
-Θα δεις!......απαντησαν...κι αρχισαν να γκρεμιζουν, να βρωμιζουν
να ισοπεδωνουν οτι εβρησκαν μπροστα τους..
Χειμαρος ξεχυθηκαν τα δακρυα απ' τα ματια της...
-Ουτε για γιουχα δεν αξιζει η παρασταση που στηνετε!!!! ..τους φωναξε
Κι ομως ο δρομος ειχε γεμισει ασφυκτικα απο θεατες....
-Εγω σας αγαπησα , σας πιστεψα,σας εμπιστευτηκα,
σας εβαλα στο σπιτι μου,σας κερασα απ'το γλυκο μου........
-Για το καλο σου!!!!της απαντησαν παλι με μια φωνη και συνεχισαν
-Για το καλο μου.....φωναξε ξεψυχισμενα
θελω να τα κανετε παλι οπως ηταν πριν
θελω την ομορφια μου πισω...
-ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ!!!!!! 
φωναξε παλι δυνατα
και γυρισε την πλατη να σκουπισει τα δακρυα της που δεν ελεγαν να σταματησουν
-Για το καλο μου!!........ξαναψιθυρισε.......


                                                                                Ιω 

ΥΓ: ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ!
ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ!!!

ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ...

-Δεν εχει μια βεβαιοτητα η ζωη μας..........
ειπε και της εσφιξε το χερι
σαν να ηθελε να της δωσει κουραγιο
η σαν να γυρευε αυτος κουραγιο.
Ολα ειναι αβεβαια ......ρευστα...ανυπαρκτα........
-Μονο η αγαπη μας ειναι μια βεβαιοτητα....
Η μονη βεβαιοτητα ειναι η αγαπη μας!
Κι εμεις που μολις τωρα λεγαμε για τα σπιτια μας,
.....για τα παιδια μας.
Τσαλακωσε την εφημεριδα με μανια σαν να ηθελε να την λιωσει, να εκδικηθει.
Υστερα ειπε:
Δεν μπορεις να σκεφτεσαι σχεδια για το αυριο........
Ολοενα ο κινδυνος της κρισης, ολοενα η φτωχευση,  
ολοενα ο πολεμος, ολοενα αυτη η αβεβαιοτητα!
  Της εσφιξε το χερι ακομη πιο πολυ, 
ετσι καθως το ειχε στο δικο του.
Μια ζωη χωρις μια βεβαιοτητα ..........
ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ!!!
Η μονη βεβαιοτητα που υπαρχει ειναι η αγαπη μας!!!
Σφιχτηκε πανω του......
-ΝΑΙ!...του ειπε η αγαπη μας........

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ....









- Κοριτσακι μου......
- Γεια σου μπαμπα τι κανεις?
- Σας εχω μια εκπληξη...
- Εκπληξη?
- Ναι!!! Ποτε θα ερθετε στο χωριο?
- Αν ειναι καλη η εκληξη αμεσως τωρα!

 χα χα χα χα.... 














- Σας επιασα δυο καρδερινακια.
Ειχαν φτειαξει φωλια οι γονεις τους στο πευκο στην αυλη και γεννησαν.
Τα εβαλα σε κλουβι κατω απ'την κληματαρια και ερχονται οι γονεις τους και τα ταιζουν....
- Αχ! μπαμπα μου αληθεια!
Ειναι ομορφα? 
Δεν εχω ξαναδει καρδερινα πως ειναι?
- Ειναι πολυ ομορφα, χρωματιστα,κελαιδανε πολυ ωραια......
Να τα εχετε συντροφια εκει που ειστε στη μεγαλουπολη. 
- Αχ! μπαμπακα μου....ποσο μας σκεφτεσαι.....πως ξερεις να μας δινεις χαρα!!
Να ερθουμε να τα παρουμε τωρα?
- Οχι ακομα να μεγαλωσουν λιγο πρωτα.
Ελατε μονο να τα δειτε ...
Να δειτε και μας...
Τι κανετε εκει με τοση ζεστη ?.....
- Αχ! μπαμπα μου........................


                                                                        Ιω