ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕ Η ΩΡΑ.....

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.
Κωνσταντίνος Καβάφης (από το "Απ' τες εννιά")

Η ζωή τρέχει, ο κόσμος τρέχει, ο χρόνος τρέχει... όλα τρέχουν!
Πριν προλάβεις να σκάσεις ένα χαμόγελο, ρίχνεις ένα δάκρυ.
 Πριν προλάβεις να σκουπίσεις το δάκρυ, πέφτεις.
 Κι εκεί που προσπαθείς να σηκωθείς, ένας άνθρωπος σου δίνει το χέρι του. Ίσως και την καρδιά του.
 Εκεί που χαίρεσαι που σηκώνεσαι, ξαναπέφτεις.
Αυτό είναι η ζωή: σκαμπανεβάσματα, και κυρίως ψυχικά.
Αξίζει να χαίρεσαι όταν ξέρεις ότι σε λίγο θα λυπηθείς;
Αξίζει να λυπάσαι όταν ξέρεις ότι σε λίγο θα χαρείς;
Τι αξίζει τελικά;
ΟΛΑ αξίζουν.
ΖΗΣΕ! και μην κυνηγάς τον χρόνο. 
Είσαι σαν τον σκύλο που κυνηγά την ουρά του χωρίς να καταφέρει να την πιάσει ποτέ!
Στη ζωή πρέπει να κοιτάς μπροστά.
 Αν κοιτάς πίσω ή θα σκοντάψεις και θα πέσεις ή θα προσπεράσεις κάτι που άξιζε και δεν το είδες γιατί κοιτούσες πίσω.
Απλά φτάνει μια στιγμή στη ζωή σου που αναθεωρείς, που βάζεις τα πράγματα στη θέση τους και αποφασίζεις ποιοι άνθρωποι άξιζαν να είναι στη ζωή σου και ποιοι όχι.
 Ποιους θες να έχεις μαζί σου από εδώ και πέρα και ποιους τους αφήνεις εκεί που πρέπει να ανήκουν... στο παρελθόν!
Είναι ωραία η αίσθηση όταν νιώθεις μέσα σου την ικανότητα να αφήνεις τα γεγονότα στο παρελθόν
. Άλλωστε το να παρατάς κάτι δε σημαίνει πάντα ότι είσαι αδύναμος, αλλά σημαίνει πως είσαι αρκετά δυνατός για να το αφήσεις!
Κι όσο περισσότερο άξιζε αυτό το κάτι που άφησες, τόσο πιο δυνατός είσαι.
Κι όσο δεν άξιζε αυτό το κάτι κι εσύ αρνιόσουν να το αποχωριστείς, τόσο μαλάκας ήσουν.
Οπότε ήρθε καιρός να κάνεις το delete σε ό,τι σε κρατάει πίσω και να προχωρήσεις!
Κι αν έχεις τις αμφιβολίες σου ο χρόνος θα σου δώσει όλες τις απαντήσεις χωρίς να χρειάζεται καν τις ερωτήσεις.
Κι οι μέρες στο ημερολόγιο είναι πιο κοντά απ΄ ό,τι φαίνεται.

http://tsamali.blogspot.gr